pisarski cech ślusarski w internecie

Lillianne · ślusarz

Wena twórcza to, jak wiedzą doskonale wszyscy pisarze, twór kapryśny. Raz jest w nadmiarze, innym razem 'pogoni w las' i już jej nie znajdziesz. My, osoby piszące i na pewno posiadające jakiekolwiek doświadczenie literackie, podzielmy się naszymi sposobami na wenę. Może zadziałają również w przypadku innych.
Dość gadania, przejdźmy do rzeczy!
Moje sposoby na wenę (z góry uprzedzam- możecie baardzo się zdziwić/lol/):
-słuchanie muzyki (Loona, Sylver, Novaspace, Enya, Vanilla Ninja i inni...)
-pisanie absurdalnych opowieści, mających na celu bezustanne szkolenie twórcze (może kiedyś coś zaprezentuję ;) )
-czytanie Księgi Śmiesznych Tekstów, autorstwa naszej obecnie byłej klasy :D (paść ze śmiechu można)
- czytanie kryminałów Chmielewskiej
-wyglądanie przez okno u dziadków
-gra na keyboardzie (ile utworów już z braku weny powstało, hihi...)
- oglądanie w TV...żużla (co odcisnęło piętno na moich historiach)

Wasze sposoby? Pisać, nie krępować się:)

Evevek · szlifujący się

Przede wszystkim czekolada i kwaśne jabłkowe żelki z Lidla ;).
Poza tym muzyka.
Ale te sposoby także są kapryśne. Zupełnie jak Wena ^^.
Jak mi się przypomni, to napiszę, ale skutecznego wynalazku narazie nie znalazłem.

Sylville · ślusarz

Moja Wena, jak większość antropomorficznych personifikacji, za grosz nie wykazuje chęci współpracy i nawet rytualne zaklęcia VooDoo nic nie dają - jak jej nie ma, to nie ma i już. Wraca sporadycznie, zwykle gdy skończy jej się jakiś nierzeczywisty produkt, którego potrzebuje (straszna materialistka, nawiasem mówiąc) ;) Z tego też powodu nauczyłam się wywoływać substytut Weny. A co go wywołuje?
- termin. Jakikolwiek termin do którego muszę oddać "tfu!r" motywuje lepiej, niż tuptanie Weny;
- muzyka. Mieszanka Within Temptation, Evanescence, Green Day i co ram jeszcze w głośniki wpadnie + niezawodna składanka Łez;
- czekolada /truskawkowa Wedla/, rodzynki w czekoladzie, dropsy czy inne kaloryczne acz pyszne smakołyki, które specjalnie rąk nie brudzą;
- rozmowa z Wariatami - zwykle owocuje głupawką, ale głupawki bywają twórcze;
- czytanie listy sentencji łacińskich i tekstów piosenek i wymyślanie do nich historyjek;
- długa kąpiel i nie myślenie o niczym;
- sen (b. twórcza część dnia, staram się w ten sposób spędzać większość swej egzystencji, a przynajmniej w weekendy).

Igha · wyszlifowany pisarz

Mnie Wena, najczęściej łapie w szkole. Ale w szkole nigdy nie mam jak pisać, po wstrętne koleżanki wciskają swoje noski wszędzie.
A moich sposobów jako takich nie ma. Jak mam natchnienie to mam, a jak nei to nie.

Sonik vel Dexik · pomocnik ślusarza

Ja znalazłam dość dziwny sposób. Nie, nie sposób! Okoliczność, podczas której przychodzi Wena. Mianowicie msz w kościole, na którą to familia zaciąga mnie - o zgrozo - co tydzień. Mnie porządną kataliczką nazwać nie można, powedzmy sobie szczerze, nawet nie wiem, czy w cokolwiek wierzę. Ale tematy religijne porzućmy. Bądźmy szczerzy, ja na mszy nudzę sie nemiłosiernie, to zazwyczaj prowadzi do różnych ciekawych rozmyślań. Ale też nie jest to niezawodne. Jak przed samym kościołem postanowiłam, ze będę Weny wypatrywać, ta się, rzecz jasna, nie zjawiła.

Poza tym książki, zdecydowanie ;) No i jeszcze nie podczas zsamego snu, ale zaraz przed Natchnienie lubi przychodzić ^^

Mei · szlifujący się

Mój sposób na wenę:
butelka pepsi, głośna muzyka (np. Aerosmith, Dir en Grey, System of a down, Guns N' Roses...), nikogo w domu! I wtedy fajnie mi się tworzy.
Ale w sumie to nie potrzebuję weny, żeby pisać :D. Wszystko dookoła mnie inspiruje i do pisania może mnie natchnąć zarówno kołyszący się na wietrze motyl jak i brudna podpaska. Taka już jestem przewrotna istota ;P

Angel · szlifujący się

Do mnie wena przychodzi najczęściej wieczorem , podczas słuchania muzyki. Wtedy nie mogę się oderwać od pisania, choć tata krzyczy z drugiego pokoju, żebym szła już spać. Ale takie "wenne" wieczory zdarzają się strasznie rzadko...

Lametta · ślusarz

Moja Wena jest strasznie wybredna. Strasznie uparta. Za bardzo dumna z siebie (tak, jakby miała z czego). Owszem, parszywa jest. Bo jak jej nie ma, to nie napiszę właściwie nic ciekawego. Ma okropną właściwość przychodzi o 22 i wisi na lampce nocnej (a lampka już i tak nie jest dobrze przymocowana). A sposoby na moją Wene dość mało dają, bo ona i tak robi co chce
- słuchanie muzyki (starannie dobrana mieszanka)
- czytanie (ale to musi być naprawdę dobra książka/opowiadanie/wiersz)
- żelki
- włączona lampka (tak, tak, jestem głupia)
- kawa/herbata
- kot (sama nie wiem dlaczego, jakoś tak)
- Wariaci (czyli genialne rozmowy)

Mei · szlifujący się

A mi to z kolei rano się lepiej pisze itd. Wtedy mózg świeży. Wieczorem natomiast dobrze mi się teksty sprawdza z kolei :D

gdama20 · ślusarz

Ja też wolę tworzyć rano. czasem tak mnie olśniewa, że chciałabym krzyknac "Mamo, nie moge iść do szkoły! Mam wenę!!! :D" ale pujść oczywiście trzeba...
oprócz tego:
- dłuuugie spacery. najlepiej z psem Idealna okazja do przemysleń i takiego "olśnienia"
- absobutna cisza. Wtedy najlepiej mi się myśli.
- genialne filmy i książki.
A czasem wystarczy zwykła rozmowa lub jedna głupia myśl i wszystko jest jasne :P
eh... kapryśny to twór... lecz jaki wspaniały

Sylville · ślusarz

Ja należę do twórców wieczornych. najlepiej mi się pisze od mniej więcej 22.00 do 1.00 i w weekendy jest to wręcz notoryczne. Rano nie ma bata, żebym coś napisała - po prostu nie myślę. Po południu mogę betować, mogę oceniać, ale pisać najlepiej w nocy. Ranek jest od tego, żeby spać. O. xD

Ale muszę przyznać, że spacery z psem mogą być wenotwórcze. O ile ma się psa i nie ma się alergii. ;) Za to cisza jest b. pomocna ^^

magdalena · szlifujący się

Ja też najczęściej tworzę w nocy, chociaż czasami zdarzają się również twórcze poranki (zwłaszcza, jako kontynuacja całonocnego maratonu pisarskiego :D).
Co do inspiracji to potrafię odnaleźć ją wszędzie, jednak jedne inspiracje są większe inne mniejsze. Najbardziej inspiruje mnie muzyka (zwłaszcza klasyczna) oraz malarstwo. Równie inspirujące są dla mnie podróże, bądź nawet zwykłe wypady na miasto. Pisać lubię również w tzw. miejscach publicznych typu park czy kawiarnia, bądź w pobliżu natury (nad brzegiem morza, w lesie).

Lillianne · ślusarz

Mi najlepiej pisze się w piątek po południu. W perspektywie cały weekend, nikt mnie nie pogania, niczego ode mnie nie wymagają... Za to wczoraj zdarzył mi się bardzo owocny wieczór pisarski... Trzy godziny, a w efekcie pierwsze ukończone opowiadanka kryminalne :)

Lillianne · ślusarz

Mi najlepiej pisze się w piątek po południu. W perspektywie cały weekend, nikt mnie nie pogania, niczego ode mnie nie wymagają... Za to wczoraj zdarzył mi się bardzo owocny wieczór pisarski... Trzy godziny, a w efekcie pierwsze ukończone opowiadanka kryminalne :)

Mei · szlifujący się

Ja Cię popieram w tym momencie. Mam bardzo podobnie. Zwłaszcza, że u mnie w piątek po południu często wszyscy wybywają z chałupki i mam chatę tylko dla siebie. Można puścić coś głośno i oddać się pisaniu :D