pisarski cech ślusarski w internecie

magdalena · szlifujący się

Po chwili poczuła na swojej skórze zimno metalu, z którego wykonana była broń.
- Może teraz zmienisz zdanie? - wyszeptał głosem pełnym jadowitej łagodności.

Sylville · ślusarz

Wzdrygnęła się. To na pewno był jeden z tej bandy oszłomów, przed którą ją ostrzegano. Zaczęła w myślach rozważać wszystkie za i przeciw, choć tych drugich było nieporównywalnie więcej.

Mei · szlifujący się

Była po prostu przerażona. Wykonała krok w tył i wtedy poczuła, jak ostrze zagłębia się w jej skórze.
- Żadnego ruchu! - krzyknął napastnik. - Bo przypłacisz to życiem!

gdama20 · ślusarz

- Więc jak? Po co się z nią spotkałaś? - mówił napastliwym tonem.
Anna milczała.
- Gadaj!
Powoli docierały do niej jego słowa: ten łotr nie wiedział o paczce. Więc... więc to Esten Ją wzieła! Zdążyła uciec, zanim się zjawił. Ale skąd wiedział, że tam będą?
- Śledziłeś ją... - wyszeptała.
- Tak maleńka. Zgadłaś. Dziś nam uciekła, ale to nie koniec. - Opuscił pistolet. Anna odetchneła mieszaniną ulgi i ponownegio przerażenia. - Jutro umrze. Z twoją pomoca, czy bez niej.

Gabriel · ślusarz

- Nie tak ostro, przyjacielu - mruknął mężczyzna w sile wieku wchodząc do pomieszczenia. - Schowaj tą zabaweczkę, nikt cię nie uczył, że tak nie postępuje się z damą? Poza tym martwa na nic ci się zda.

magdalena · szlifujący się

Niechętnie schował do kieszeni trzymany w ręku rewolwer, poczym ruszył w kierunku wyjścia.
- To jeszcze nie koniec - powiedział odwracając się w drzwiach.

Eliana · do wyszlifowania

-Nie musiał mi pan pomagać- rzekła Anna oschłym tonem.- Wiem, że nie ejst pan bezinteresowny. Z resztą sama potrafię o siebie zadbać.
-Czyżby? Ten psychopata mógł ci zrobić krzywdę! Nie wiadomo co by się stało, gdybym się tutaj nei zjawił.
-Niech pan nie robi z siebie takiego bohatera, nie musi pan przede mna ukrywać swojej tożsamości. Ja wiem kim pan jest- powiedziała lekko mrużąc oczy i przyglądajac się z intrygom owemu mężczyźnie.
-Obawiam się młoda damo, że wszelkie plotki na mój temat zraziły cię do mnie. Zapewniam cię, że wszystkie są kłamstwem.

Gabriel · ślusarz

- Możesz mi wierzyć, lub nie, ale zrobiłem to tylko przez wzgląd na Esterę. Tak swoją drogą od razu spisujesz mnie na straty nie wiedząc nawet, jak mam na imię. Tak więc zapamiętaj, że nazywam się Arjuna, Anno - rzucił kładąc wyjątkowy nacisk na imię dziewczyny.

(Estera - tak chyba miała na imię tamta druga... jak nie to mnie poprawcie!)

betty · Gość

- Więc to Ty jesteś dawnym przyjacielem Ester? Trudno mi w to uwierzyć, ale chyba nie pozostaje mi nic innego...

magdalena · szlifujący się

- Nie musisz w to wierzyć - stwierdził po chwili. - Jak już ci mówiłem robię to tylko przez wzgląd na Esterę, a twoje zdanie nie wiele mnie interesuje.

Mei · szlifujący się

Anna zmarszczyła brwi. "Cóż za typ!" - stwierdziła.
- Świetnie dałabym sobie radę sama! - krzyknęła. - A teraz zejdź mi z drogi!

Bluepearl · do wyszlifowania

Mężczyzna wygiął kąciki ust kpiąco do góry.
- Okazujesz mi wielką wdzięcznośc za uratowanie życia. - powiedział. - Jeśli pragniesz, żebym odszedł już wychodzę.

magdalena · szlifujący się

Powiedziawszy to odwrócił się i bez słowa wyszedł. Została sama. Starała się nie myśleć o tym wszystkim, jednak dwa pytania wciąż nie dawały jej spokoju - ”Gdzie jest teraz Ester?” i ”Czy rzeczywiście ona zabrała paczuszkę?”

pospolita · do wyszlifowania

A tym czasem Ester była w drodze do domu. Trzymała w ręku paczuszkę, którą tak bardzo pragnęła zdobyć....

betty · do wyszlifowania

Anna nie miała pojęcia, co robić. Tkwiła zamknięta w tym pokoju już kilka godzin, co najmniej kwadrans temu wyszedł od niej Arjuna.
Nie mając niczego do roboty i nie wiedząc, kiedy zostanie wypuszczona, podeszła do maleńkiego okna, zakrytego bordową zasłoną.